Açlık Yetimhan dedikleri sakin bir diyar vardı Ahalisi mert idi,dürüstçe yaşarlardı Boz bir eşek bu halkın padişahı olmuştu Saraydaki miyadı onun yeni dolmuştu Otlamaktan dönüp de bakamadı halk açtı O yulaftan tadardı, el buğdaya muhtaçtı Gün geldi ki uğradı halkının gazabına Çok da ağır verildi yok yere ceza buna Canını...