Şu Hayvanlara Bir Hal Oldu

Şu Hayvanlara Bir Hal Oldu

Yaşlı papağan ormanda dolaşırken,

Ulu bir meşenin dalına kondu.

Tüyleri soluk, kanatları yorgun,

Gözleri eskisi kadar görmüyordu.

Kovukta uzanmış dinlenirken sincap,

Papağanı görünce doğruldu.

“Sefalar getirdin baba dostu,”

Diyerek saygı, selamını sundu,

Buyur edip başköşeyi gösterdi.

Papağan geçip, üst köşeye oturdu.

Hal, hatırdan sonra sohbete koyuldu.

Sincabın kafasına bir şeyler takılmıştı!

Bir mesele var içinde ukde olmuş, belli.

Çok önceden babası anlatırdı hep,

“Bu konuyu papağandan dinlemeli.”

Fırsatını bulmuşken konuya giriverdi:

“Babam tam olarak anlatmadı,

Onca zaman geçti bölük pörçük,

Sen de susuyorsun belli ki…

Kim kalmış bu dünyada baki,

Olanlar neden duyulmasın?

Bir hal olmuş, sır gibi gizlersin,

O gün ne oldu usta?” diye sordu.

Merakı bakışlarında dondu,

“Garip olaylar!” dedi papağan.

Gözlerini uzaklara çevirdi,

Şimdi nereden çıktı bu konu.

Çok zaman geçti üzerinden,

Ne kadarı aklımda kalmış ki…

Çok şeyler vardı unuttuğum,

Bir an durup düşündü,

Önce derin bir nefes aldı,

Sonra sincaba alıcı baktı…

“Dediklerimi sakın unutma,

Sen ki konuyu açtın iyi dinlemelisin,

Sustum diye kimse beni suçlamasın.

Bundan gayri saklı kalmamalı,

Bilmeli bütün hayvanlar,

O zaman ne haltlar karıştırdıklarını!

Almalı ders bütün bu olanlardan,

Yaradan böyle yaratmış İlah-i düzeni,

Düzen bozulursa seyret birbirini ezeni.

Haddini aşmamalı,

Boyundan büyük işlere de kalkışmamalı,”

Dedikten sonra derin bir soluk aldı,

Bakışları uzaklara takılmıştı.

“Söylemesi ayıp evlat,

Dediklerime inanacak mısın?

Yoksa dalga geçip halime gülecek misin?

Sakın bizi maskara etme zamaneye,

İnanması zor biraz işi ehline anlatmalı.

O gün neler oldu neler!..

Ne olduysa aniden oldu,

Her şey bir kâbus gibi,

Korkunçtu.

Sakladık bu güne kadar ama

Artık zamanı geldi,

Anlatmalı!..”

Sincap karşısında oturmuş dinlerken,

Heyecandan nefesini tuttu.

“Ne yapmış bunlar böyle,

Çıldırmış olmalı!”

Derken; kulaklarını dört açtı,

Papağan o günü şöyle anlattı:

Sanki bir masalı yaşıyorduk, her şey,

Güneşin doğuşuyla başladı;

Her tarafı kızıl ışıklar sardı.

Rüzgâr bütün canlıları savurdu,

Bilmediğimiz bir vadiye attı,

Rüya gibiydi.

Pireler berber oldu,

Develer tellal,

Eşekler beylik kurdu.

Duydun mu?

Öküz “vak, vak” dedi,

İnek “gak” dedi,

Horoz böğürüyordu.

Duydun mu?

Sırtlan haraç toplar,

Çakal canından korkar,

Kurt kahrından ağlıyordu.

Duydun mu?

Leylek peynir çaldı,

Karga “dürüst” belgesi aldı,

Tilki tertemiz namaza durdu.

Duydun mu?

Keçi, kurtla çete kurdu,

Katır gidişata el koydu,

Kör koyun köye muhtar oldu.

Duydun mu?

Kedi, köpeği zincire vurdu,

Fare kılıçla hesap sordu,

Topal Ayı kadılığa soyundu.

Duydun mu?

Tilki ormana kral oldu,

Maymun vezir koltuğuna kuruldu,

Kelaynak saçını başını yoldu,

Duydun mu?

Hindi, mübaşir olup sert esti,

Kaz, yemin edip parmak bastı,

Tavşan, aslanı ayağından astı.

Duydun mu?

Domuz şirket kurup para kesti,

Ağustosböceği sazını duvara astı,

Çekirge nevaleye kitap yazdı.

Duydun mu?

Baykuş yükseklerde gazel çekti,

Bülbül zümrüt tahtta fiyat biçti,

Kartal mızıka korosu kurdu.

Duydun mu?

Güvercin, şahine savaş açtı,

Atmaca yuvasını bırakıp kaçtı,

Akbaba boynu bükük düşünüyordu.

Duydun mu?

Keklik müezzin olup ezan okudu,

Ördek imam olup namaza durdu,

Angut zengin olup vakıf kurdu.

Duydun mu?

Örümcek vadinin çıkışına ağını ördü,

Köstebek kıtadan kıtaya yol vurdu,

Bir bebek, gül dalında oynuyordu,

Zümrüdü Anka onu kanatlarına aldı,

O bebek aramızda hâlâ yaşıyor.

Duydun mu?

Velhasıl;

Hayvanlar arasında düzen bozuldu,

Savcı hâkim yazan bozuldu,

Camiyi bırakın ezan bozuldu,

“Adalet” bebeğe isim kondu.

Duydun mu?

Sincap, eli çenesinde donakaldı,

Gözleri fal taşı gibi açılmıştı.

Demek duyduklarım doğruydu?

Papağan:

“Yaa bu olay böyle oldu,” dedi,

“sen de git gördüğüne söyle.

Herkes haddini bilmeli,

Ne oldum değil ne olacağım demeli,

Neyine gerek,

Olduğundan başka görünmek…”

Sincap bu masalı olduğu gibi anlattı,

Dinleyenler gülüp geçti.

Yeşilbaşlı telli turna,

Yıllardır o bebeği arıyormuş,

Her gördüğü canlıya sormuş.

Bu hayvanları,

Gören duyan oldu mu?

Mahir Adıbeş

Mart 2014/İzmir