“De get Bayburt sen de nem kaldı”

Bayburt’a hiç gitmemiştim şimdiye kadar ancak Bayburt’la tanışmamız çocukluk yıllarına dayanmaktaydı. O yıllarda babamın plakları arasında dinlediğim bu türkü sayesinde…

Bu gün Bayburt yollarına yolumuzun düşmesi ise; yüreğimizde iz bırakan türkülerin çağrışımından yola çıkarak duyguları kaleme almanın verdiği tatlı hazla gerçeğe dönüştü… Dağlara sırtını yaslamış Çoruh Nehri’ni yürek pınarı gibi çağlatan şirin Bayburt! Yüreklerde izin kaldı.

Pırıl pırıl doğasına, havasına, suyuna ve kaybolmaya yüz tutmuş değerlerimizi binbir emekle ayakta tutan insanlarının saygısına, çabasına hayran kaldım.

Binbir emekle en ince detayına kadar düşünülmüş şiir etkinliğiyle yürek seslerine eşlik eden yorumlarıyla, şiiri adeta yaşatan değerli yüreklerin seslerinden sonra Dernekte düzenlenen çay ikramına davet edildik. Kültüre, değerlerimize gönül vermiş insanlar Dernek Başkanı Fatih Dündar Bey, Nahit İmaç Bey, Yıldıray Kurnaz Bey, Mutlu Adak Bey ve eşsiz seslendirmesiyle TRT yorumcularına taş çıkartan yorumuyla Mehmet Öksüzer Bey, Üniversite öğrencilerimiz ve daha bir çok değerli isim…

Bu isimler arasında iki yürek daha vardı ki; iyi ki onları tanıma imkânı verildi bizlere… Birisi saz ve deyiş ustası İsmail Öksüz Amcamız diğeri de İmdat Sancar deyiş ustamız. Sazlarıyla deyişleriyle, türküleriyle henüz hiç duyulmamış türkü sözleri ve türkü hikayeleriyle unutulmaz tarihlik, dinlenilesi duyulası şölen yaşattılar bizlere…

Bizim kültürümüzün güzellikleri halen ayaktaydı ve halen bu işe gönül vermiş, bu yola baş koymuş, ömür vermiş bir avuç yürekli insanlarımız sayesinde yaşatılmaya çalışılıyordu…

Bu bambaşka bir sevdaydı bilmeyene anlatılmaz, işitmeyene söylenmez, hissetmeyene hissettirilmez ancak bu sevdayı taşıyanların anlayabileceği ve tasvir edebileceği bir güzellikti.

Bakmasını, duymasını ve hissetmesini bilene! Bu yürek işiydi, yürekli insanların gerçeğe dönüştürebileceği düşüydü…

Sahi hangi zamandaydık? Kaf Dağı’nın ardı, başı karlı Kop Geçiti’nden sonra tarihin derin izlerine tanıklık edip gözlerimi ovuşturuyordum. Bu berraklık, bu duruluk… Kalabalık şehirlerin duyulmayan çığlıkları arasından sıyrılıp, bir sükûnete uyanmak ve yüreğe dokunuş bu olsa gerekti!

Teşekkürler Bayburt! Teşekkürler Bayburt’a ve kültürel Değerlerimize gönül vermiş yürekli insanlar!

Her birinizi saygıyla selamlıyorum…

Yüreğimde İzin Kaldı

Gece bitti gün kavuştu

Türkü türkü sızın kaldı…   Deniz Garipcan